Prof. Ayşe Buğra: Herkes susuyor, sadece TÜSİAD değil, sanat kültür kuruluşları da
Prof. Dr. Ayşe Buğra, Seyahat davası kapsamında cezaevinde olan eşi Osman Kavala’yla ilgili Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde süren davaya ait konuştu.
T24 muharriri Cansu Çamlıbel’in sorularını yanıtlayan Buğra, “Bu sene karar çıkar heralde. Yaz gelmeden karar çıkacağını umuyoruz” dedi. Prof. Dr. Buğra’nın sorulara verdiği karşılıklar özetle şöyle:
Avrupa İnsanı Hakları Mahkemesi’nin daha evvelki iki müracaatta ‘ihlal’ kararı var. Lakin Türkiye uygulamadı, uygulamamak için içerde yeni iddianame hazırlandı. Bu sürecin tüm çelişkileri kitapta ayrıntılarıyla var. Fakat sonuçta şöyle bir manzara ortaya çıktı, AİHM Bakanlar Komitesi bu kararlara uymadığı için olağanda bir Avrupa Kurulu üyesi ülkeye uygulaması gereken yaptırımları Türkiye’ye uygulamamak için ipe un serdi. Bu mevzuda bir hayal kırıklığınız var mı?
Hayal kırıklığı yaşamaktan çok, bunun kurumun saygınlığını da sarsan bir şey olduğunu düşünüyorum. Kurumun inandırıcılığına, kurumun üzerinde durduğu unsurlara duyulan itimadı sarsacak bir şey. Ancak tıpkı vakitte da politik telaşlardan muaf olmuyor bu süreçler diye düşünüyorum.
Yani AİHM’in ve Avrupa Konseyi’nin politik korkularla aslında almaları gereken kararları ya da açıklamaları gereken yaptırımları erteliyorlar üzere mi algılıyorsunuz?
Birtakım münasebetler var, milletlerarası münasebetler var. Memleketler arası bağlantıların sürmesini ve uygun gitmesini istiyorlar.
– Sadeleştirirsek söylediğiniz…Türk hükümetiyle ortaları bozulmasını istiyorlar. Siz de bu türlü mi yorumluyorsunuz?
Kimse Türkiye’yi Avrupa Konseyi’nden atmak istemiyor. Ben de istemiyorum alışılmış Türkiye’nin Avrupa Konseyi’nden atılmasını. Doğrusu gerçekten istemiyorum. Olağan olarak bütün sistem şöyle kurulmuş: bir muahede imzalıyor ulus devletler ve o mutabakatın hususlarına uyacaklarını taahhüt ediyorlar. AİHM sistemi, bir üye devletin aksini yapacağını düşünerek kurulmamış. Fakat birisi bugün diyor ki; “Ben buna uymuyorum.” Artık bu durumda çok kolay değil devletler ortasında bir bağlantının nasıl yürüyeceği. Natürel Konsey’den atmaya gelinceye kadar atılabilecek diğer adımlar, uygulanabilecek öteki yaptırımlar var. Bunlar düşünülebilirdi. Ben alışılmış üzülüyorum. Hem kendi durumumuzla ilgili olarak üzülüyorum hem de sistemin hasar gördüğünü düşünüyorum. Yani AİHM sisteminin ve Avrupa Kurulu’nu bu çaresizlikle ziyan gördüğünü düşünüyorum.
‘AYŞE BARIM’I TANIMIYORUM’
Bugün de Gezi’nin kriminalizasyonu serisine tam 12 yıl sonra yeni bir belge eklendi. Oyuncu menajeri Ayşe Barım şirketi bünyesindeki oyuncuları Seyahat aksiyonlarına katılmaya yönlendirdiği teziyle gözaltına alındı. Tanır mısınız Ayşe Barım’ı?
Hayır, hiç tanımıyorum. Öteki bir etraf.
-Osman Bey’i tanır mıydı, bilir misiniz?
Tanıdığını ben bilmiyorum ancak tahminen de tanışmışlardır. Ben hiç duymadım kendisinden bahsettiğini. Bu haberlere kadar kendisiyle ilgili bir şey duymadım.
‘TÜSİAD KORKTU’
Bir de 2015’teTÜSİAD konusunda söylediklerinizi bugünden bakınca çok çarpıcı buldum. TÜSİAD’ın yalnızca ekonomik bir birliktelik değil için değil toplumsal ve siyasi gelişmelerde kelam sahibi olma motivasyonuyla kurulduğunu hatırlatıyorsunuz. Ve diyorsunuz ki; “TÜSİAD bu saatten sonra ya biat eder ya köprüleri büsbütün atar.” Hangisi oldu sizce?
Korktu.
-Biat etti mi?
Hele bizim içinde olduğumuz durumu düşününce, bu türlü bir ortamda kimsenin çok cesaretli davranabileceğini düşünmüyorum bugün. Ortada bir şeyler söylediler lakin ekseriyetle herkes susuyor. Yalnızca TÜSİAD değil, sanat kültür kuruluşları da. Buna girmek istemiyorum zira bu çok acıklı bir bahis. Ancak değerli de bir mevzu. Montaigne’nin bir lafı var: “Bazı devirlerde insanın söylediği her şey ya palavra ya da söylemeye değmez oluyor.”
(ALINTI)
