TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş, Japonya ziyaretinin dönüşünde uçakta gazetecilerin sorularını yanıtladı.
“Japonya Temsilciler Meclisi Başkanı Fukshiro Nukaga’nın davetlisi olarak milletvekillerimizle bir arada Japonya’ya resmi bir ziyaret gerçekleştirdik.” diyen Kurtulmuş’un açıklamaları şöyle:
“Temsilciler Meclisi Başkanı Nukaga ve Danışma Meclisi Lideri Sekiguchi Masakazu ile farklı ayrı heyetler ortası hayli verimli görüşmeler yaptık. Ayrıyeten milletvekili arkadaşlarımızla birlikte Temsilciler Meclisi Genel Kurulu’nu selamlayarak bir mühlet çalışmalarını izledik. Şahsıma ve heyetime gösterdikleri konut sahipliği için bir sefer daha mevkidaşlarıma şükranlarımı sunuyorum.
Japonya Veliaht Prensi ve Prensesi ile görüştük, akabinde İmparator Naruhito ve İmparatoriçe Masako bizi kabul etti. Veliaht Prens ile görüşmemiz ve İmparator’un kabulü Türkiye’ye duyulan ilginin ve sevginin de açık bir göstergesiydi.
Programlarımız kapsamında, Japonya’nın en saygın ve tesirli niyet kuruluşu Sasakawa Vakfında, “Ortadoğu’da Barış Perspektifi ve Türkiye” başlıklı bir konferans verdik. Konferans vesilesiyle Japonya’daki akademi ve fikir dünyası ile diplomatik çevrelerden temsilcilerle bir ortaya geldik.
Ayrıca, 6 Şubat 2023’te meydana gelen ve asrın felaketi olarak tanımlanan Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde yardıma gelen Japon Afet Yardım Grubuyla görüştük ve Türk milleti ismine bir kere daha kendilerine şükranlarımızı söz ettik.
Tokyo’daki Yunus Emre Enstitüsünde el sanatları, Türkçe ve Türk musikisi kurslarına katılan Japon vatandaşlarıyla buluştuk. Ayrıyeten başkentte olağanüstü hoş inşa edilen Tokyo Camii’nde dostlarımızla bir ortaya geldik.
Türkiye ile Japonya ortasındaki bağların tarihi olarak başlamasında kilit isimlerden olan, Türk toplumunun varlığını ve Japonya’da İslam’ın yayılmasını temsil eden, büyük ilim insanı, dava adamı Abdürreşid İbrahim Efendi’nin kabrini ziyaret ettik.
Japonya’nın Nagoya kentinde Türk toplumunun temsilcileriyle buluştuk, Gifu Fatih Camii ve Tsushima Ayasofya Camii derneklerini ziyaretimizde de yeniden hemşehrilerimizle hasbihal ettik, problemlerini dinledik. Şahsımı ve parlamento heyetimizi samimiyetle karşılayan, Türkiye’den binlerce kilometre uzaklıkta bizlere konut sahipliği yapan hemşehrilerimize şükranlarımı sunuyorum.”
Japon İmparatoruyla yaptığınız görüşme, sizi kabul etmesi çok kıymetli, nitekim üst seviye bir ağırlama gerçekleşti. Bunlar bize neyi gösteriyor, neyin işaretleri?
İlişkilerimizin 100. yıl dönümünde hem temsilciler meclisi hem de müşavere meclisi liderleriyle heyetler halinde olağanüstü yapan ve verimli görüşmeler gerçekleştirdik. Ayrıyeten imparator ve veliaht prensin bizi kabul etmeleri Japonya’nın Türkiye’ye ve bağlantılarımıza atfettikleri değerin göstergesidir.
Ziyaret kapsamındaki tüm görüşmelerimizde, Türkiye’nin bilhassa bölgesinde artan nüfuzu, dünya sıkıntılarına aktif tahlil üretebilme kabiliyeti ve memleketler arası bağları çok taraflı ve unsurlu bir halde yürütebilme marifetinin sağladığı etkiyi müşahede ettik. Bunun yıllar içinde artarak geliştiğini görüyor ve büyük bir memnuniyet duyuyoruz.
Örnek vermek gerekirse, Suriye problemi, Filistin sorunu üzere mevzular gündeme geldiği vakit ya da Afrika ile ilgili sıkıntılardan kelam açıldığı vakit açıkçası Türkiye’nin ne düşündüğünün, nasıl hareket edeceğinin, buralarda nasıl iş birlikleri geliştirilebileceğinin merak edildiğini görmek Türkiye’nin gücünün yansımasıdır.
Bir de “Uluslararası ilgilerde bir toplantı yaptık, işi çözdük, bu bahiste sonuç aldık” denilecek bir ortamda değiliz, daima dünyanın her tarafıyla, her bölgesiyle önyargısız, hesapsız, kimsenin tesiri altında kalmadan Türkiye’nin ulusal çıkarlarını önceleyen temasları arttırmamız lazım. Daima söylediğimiz bir şey var. Türkiye’nin bir ekseni vardır, o da kendi ulusal eksenidir.
Dünya aslında yeni bir periyoda giriyor, bu devrin nereye evrileceği, nasıl şekilleneceği şimdi bütünüyle bilinmiyor olsa da önümüzdeki devrin özelliklerinden birisi çok kutupluluk olacaktır. Bu tıpkı vakitte çok kültürlülüğü de beraberinde getiren bir gelişmedir. Bu manada potansiyeli güçlü az sayıda ülkenin olduğu aşikardır. Bu ülkelerden ikisi, Asya’nın en doğusunda yer alan Japonya ile Avrupa’nın en doğusunda yer alan Türkiye’dir.
Türkiye’nin gündeminde son günlerde TÜSİAD var. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da TÜSİAD’ın yüklü olarak yargı süreçlerine yönelik tenkitlerine çok sert bir cevap verdi. Bu hususla alakalı sizin değerlendirmelerinizi de merak ediyoruz.
Türkiye demokrasi tarihine bir bakalım. Bu tarihi 1946’dan değil de haydi 1950’den başlatalım; Türkiye’nin 75 yıllık çok partili demokrasi deneyimi, o denli pirüpak, milletin tam manasıyla hâkim olduğu bir sistem biçiminde gelişmedi. Ne yazık ki çok büyük badirelerden geçtik, çok büyük bedeller ödedik. Yalnızca askeri vesayet değil; Türkiye, uzun yıllar sivil görünümlü vesayet odaklarıyla da çaba etmek durumunda kaldı. Herkes fikrini söyleyebilir, bu diğer bir şey… Lakin ister iş insanları örgütleri olsun ister emekçi örgütleri olsun ister öteki sivil örgütler olsun, bunlar esasen ismi üstünde sivil toplum kuruluşlarıdır, kendi meslek kümelerinin çıkarlarını en düzgün halde temsil etmek, bu kümelerin beklentilerini karşılamak için kurulmuşlardır. Bütün bu kuruluşlardan beklediğimiz şey, kendilerinde var olduğunu hissettikleri ya da var olduğunu vehmettikleri gücü, siyasetin üstünde bir vesayet aracı olarak kullanmamalarıdır. Münasebetiyle şayet siyasete bir biçimde tesirde ve katkıda bulunmak istiyorlarsa, geçmişte biz bunu vesayetçi odak için de söylemiştik; Türkiye’de kim siyaset yapmak istiyorsa buyursun siyasetin alanına gelsin.
TBMM’de şu anda 6 siyasi parti kümesi var. 14 siyasi parti TBMM’de temsil ediliyor. Türkiye’nin siyaset alanı herkese açıktır. Lakin hiç kimsenin, elindeki bir imkanı kullanarak siyasetin üstünde vesayet manasına gelecek, bunu çağrıştıracak, bu manada siyasete, yargıya ve öbür devlet kurumlarına yön vermeye kalkacak sözleri sarf etmemesi gerekir. Herkes kendi işini yapsın. Herkes kendi sorumluluklarının farkında olsun. Şayet hepimizin görevi Türkiye’nin gelişmesini, büyümesini, kalkınmasını sağlamaksa, demokratik standartlarımızın yükselmesi için çaba etmekse bunun yolu metodu Türkiye demokrasisinin standartlarının nasıl yükseleceğine dair görüşleri ortaya koyabilmektir.
Türkçede hoş bir laf var, “Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer’ diye. Bu çeşit vesayet çağrıştıran çıkışlar her seferinde halkımıza geçmişte yaşanan o tehlikeli ve karanlık günleri hatırlatıyor. Kimsenin bu çeşit yollara tevessül etmemesi lazım.
Eski Türkiye geride kaldı diyebilir miyiz?
Hiç elbet… 28 Şubat devrinde, bir taraftan sivil bir güç olan, Türkiye’nin en kıymetli gücü olduğunu varsaydığımız medya, “artık bu iş ya silahla olacak ya da silahsız” diye manşetler atıyordu. “Topyekun savaş” manşetleri atıyordu. İki de bir, “Yüksek rütbeli bir subaydan alınan bilgiye göre” diye manşetler çekiyordu. Bir devirler ulusal iradenin üzerinde güçleri olduğunu vehmeden sivil toplum kuruluşları daima bildiriler yayınlıyorlar ve devrin hükümetine ayar vermeye kalkıyorlardı. Çok şükür bunların hepsi geride kaldı. Artık Türkiye’de güçlü bir siyasal yapı ortadadır. Artık zayıf, ayakta duramayan ve ayakta durmak için öteki çevrelerden takviye beklentisi içinde olan hükümet dönemi geride kalmıştır. Türkiye’de seçim akşamı ülkeyi kimin yöneteceği belirleniyor ve direkt doğruya milletin kararıyla sandıktan ne çıkarsa o hükümet iş başına geliyor.
Bu kimi kısımlarda rızasızlık ve tahammülsüzlük bitmiş üzere gözükmüyor. Yani sandık dışı teamüller, sandık dışı tahliller getiren açıklamalar yapılıyor.
Asla, bunlar kabul edilemez, bunlar tasvip edilemez. Dediğim üzere bu işin yolu aşikardır. Herkesin, her fikrin Türkiye demokrasisinde yeri vardır, olgun bir formda herkes görüşlerini söyler. Nihayetinde bu bir yarış… Halkın önüne çıkarsınız, halk kimi beğeniyorsa, hangi programı beğeniyorsa, hangi siyasal projeye takviye vermek istiyorsa seçim günü o dayanağını verir herkes sonucuna istek gösterir. Bu natürel seçimden seçime konuşmak manasına da gelmiyor. Seçimden sonraki devirlerde de herkes tekrar siyasi gayretini fikri rekabet unsurları içerisinde sürdürür.
Bir yandan Türkiye’de bilhassa muhalefet tarafından erken seçim tartışmaları gündeme getiriliyor. Buna dair de farklı bölümlerce ileti verilmesi, muhalefet tarafından öne sürülüyor. Akabinde da TÜSİAD’ın açıklamalarını duyuyoruz.
Muhalefet, dünyanın bütün demokrasilerinde her vakit erken seçim isteyebilir. Bu, hürmetle karşılanır. Fakat erken seçimin olabilmesi için evvel siyasal kaidelerinin gerçekleşmesi lazım. Bu da yetmez, bunun sayısal kaidelerinin da oluşması lazım. Şu an prestijiyle bu koşulların oluşmadığını görüyoruz.
İşte görüyorsunuz, milletlerarası ilgiler ve daha birçok mevzuyla ilgili konuşuyoruz. Çok daha sıcak problemler önümüzdeki günlerde gündeme gelecektir. Bütün bunları konuşurken seçmen kitlesinin objektif koşulları oluşmamış bir erken seçim tartışmasıyla meşgul edilmesinin açıkçası çok da yerinde olmadığını düşünüyorum.
DEM Parti İmralı ziyaretinin akabinde birinci görüşmeyi sizinle yapmıştı. Akabinde da siyasi partilerle bir ortaya geldi. Artık bu noktada terörist başından da bir davet, bir bildiri yayınlanmasını, açıklanmasını bekliyoruz. Bu tarihle ilgili sizin bir öngörünüz var mı? Nasıl bir açıklama bekliyorsunuz? Bundan sonra meclis özelinde nasıl bir çalışma yürütülür?
Sayın Devlet Bahçeli’nin açıklamalarıyla, Sayın Cumhurbaşkanımızın da iradesiyle sürecin başladığını ve çok şeffaf bir halde yürütüldüğünü tabir etmek isterim. DEM Parti’nin Meclisteki partileri, görüşmelerle ilgili bilgilendirmesi değerlidir. Kaldı ki ilgili devlet kurumları, sürecin en ince ayrıntısına kadar takibini yapmaktır.
Ümit ediyorum, İmralı’dan en kısa müddet içerisinde terörün bitirildiği ve artık bir terörsüz Türkiye periyodunun başladığını ilan edecek açıklama gelir. Ben tarihler üzerinde durmaktan çok bu işin sağlam bir formda lakin çok da vakit kaybetmeden bitirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Zira bölgemiz çok hassas bir periyottan geçiyor. Bölgemizdeki temel sıkıntı, bilhassa Amerika’nın Irak’ı işgaliyle birlikte hızlanan bölünme ve parçalanma sıkıntısıdır. Bilhassa etnik, mezhebi ve dini farklılıklar biraz da neo-emperyal projenin bir modülü olarak, daima kaşınarak ayrılıklar körükleniyor. Türkiye olarak bizim bu bölgedeki ulusal menfaatimiz yalnızca Türkiye’nin içerisinde terörün bitirilmesi değil bu bölgenin tamamında istikrarın ve sükunetin sağlanmasıdır. Daha fazla dağılmanın değil, daha fazla bütünleşmenin temin edilmesidir. Münasebetiyle biz kendi bölgemizde işbirliğine dayalı bütünleşme ve ortaklaşmayı artırmak durumundayız. Bunu yaparken de kendimizi bütün tehlikelerden korumak için iç cephemizin kuvvetlendirilmesi üzere hayati bir hususu temel alıyoruz. 40 yılı aşkın bir müddettir, 40 bin insanımızın hayattan koparılmasına neden olan, en az 2 trilyon dolar düzeyinde maddi kayba neden olan bir terör belasından bahsediyoruz. Bu terör örgütünün de uzun yıllar, yabancı devletler ve istihbarat örgütleri tarafından desteklendiğini biliyoruz. Hasebiyle bunu bir an önce bitirmek, Türkiye’nin en değerli önceliklerinden birisi olmak zorundadır. Siyasi kanaatlerimiz ne kadar farklı olursa olsun, herkesin terörün bitirilmesiyle ilgili bu sürece dayanak olması gerektiği kanaatindeyim.
Tabii ki sürecin sağlıklı bir halde yürümesinin birinci adımı da İmralı’dan beklenen o açıklamanın gelmesidir ve Türkiye’nin gündeminden terörün ilanihaye kaldırılmasıdır. Biz Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları olarak daima bir arada kendi geleceğimize sahip çıkıyoruz. Bunun için bu açıklamanın hayati bir değerde olduğunu düşünüyorum. Gerisi zati çok hızla gelir.
Diyelim ki davet geldi fakat terör örgütü buna mukabele etmedi. Bu doğrultuda nasıl bir süreç işleyecektir? Terör örgütünün her şartta ortadan kaldırılması sağlanacak mı?
Yani olumsuz senaryo üzerinde konuşmayalım. Ancak Türkiye, en berbat senaryoya karşı da esasen hazırlıklıdır.
Türkiye’nin dünyada, yükselen bir paha olduğundan bahsettik. Evvelce Türkiye’yi eleştirenler, artık Avrupa ordusu Türkiye’siz olmaz demeye başladılar. Türkiye’ye yeni bir Avrupa perspektifi çizilmeye başlandı. Siz bilhassa Avrupalı mevkidaşlarınız temaslarınızda Avrupa’nın güvenliği Türkiye’siz olmaz denmesinin izlerini görmeye başladınız mı? Avrupalı siyasetçilerin Türkiye’ye karşı çok daha büyük bir merak ve ilgiyle yaklaşmaya başladıklarını görüyoruz…
Avrupa Birliği milletlerarası alakalar bakımından çok başarılı bir entegrasyon projesiydi. Fakat Avrupa Birliği’nin, şayet ortak bir Avrupa ordusu kuramazsa dağılma sürecine girebileceğini yıllar öncesinden öngörüyorduk. Bugün geldiğimiz noktada Avrupa Birliği içerisinde temel mevzularda ortak bir fikir oluşturulamıyor. Bu durum en son Fransa’daki masada, başkanların yüzlerine ve tutumlarına yansımış görünüyordu.
Avrupa, kanaatimce, 2014 yılında Kırım’ın ilhakına ses çıkarmayarak treni çoktan kaçırdı. Hasebiyle Avrupa’nın güvenliğinin çok zayıf olduğu Kırım’ın ilhakı sonucunda tescillendi. Trump’ın iş başına gelmesiyle birlikte, AB’nin işinin daha zorlaşacağı aşikardır. Trump’ın NATO’yu da bir yük olarak gördüğü anlaşılıyor. Avrupa siyasetini sıkıntı bir devrin beklediğini söylememiz mümkün. Avrupa’daki siyaseti zorlaştıran temel gelişmeyse, çabucak hemen Avrupa’nın her ülkesinde çok sağın yükselişidir. Aslında zar sıkıntı bir ortada durabilen ortak Avrupa kimliğinden son derece uzaklaşmış olan AB, ultra milliyetçilik, artı mikro-milliyetçilik dalgalarının yükselmesiyle çok daha sıkıntı bir sürece girecektir.
Sadece Kırım sıkıntısı değil, Avrupa’nın siyaseten zorlanmasını sağlayan gelişmelerden biri de Gazze’deki soykırıma karşı gösterdikleri tutumdur. Şayet AB’nin kurucu bedelleri olan demokrasi, insan hakları üzere temel mevzularda nitekim hassas olup, ortak bir ses çıkarabilseydi +yalnızca siyaseten Filistin devletinin yanında olmaktan bahsetmiyorum- pak, mazlum, yaşlı, bayan, çocuk, kimsesiz, Gazze halkının yanında durabilmeyi şayet başarsaydı, Avrupa, insanlık cephesinin öncüsü olurdu. Lakin hükümetlerin yapamadığını vicdan ve insaf sahibi halklar yaptı. Hükümetlerinin siyasetlerinin tersine sokaklara çıkarak Filistin halkının yanında yer aldı.
Dolayısıyla Avrupa’nın çok değerli fırsatları kaçırdığı kanaatindeyim. Hele hele bundan sonra bir de Trump’la Avrupa bağlantılarında istikrar kurmak o denli çok kolay olmayacak üzere görünüyor ve öte yandan Avrupa’da önemli bir liderlik sorunu olduğu da aşikardır. Bu gelişmeler çerçevesinde Trump ABD’si ile Avrupa bağlantıları ortasında bir istikrarın kurulması çok kolay olmayacak üzere görünüyor.
Bize gelirlerse? Türk Silahlı Kuvvetleri’nin, tam üye olmadan AB ordusunun modülü olması istenirse?
1963’ten beri Avrupa Birliği’nin adaylık sürecinde bulunan bir ülke, her seferinde farklı farklı münasebetler öne sürülerek ve son derece ikili standartlı gerekçelerle Avrupa Birliği üyeliğinin dışına itilmiş bir ülkeden Avrupa’nın çok kolay bu türlü bir istekte bulunacağını zannetmiyorum.
Bir beklenti oluşturuluyor Kürt kökenli insanlarda. Öcalan davet yapacak, karşılığında bir şeyler alacağız, Kemalizmin Türk tanımlaması bitecek, işte anayasadaki Türklük tanımlaması dahil olmak üzere Türkiyeli diye bir kavram gelecek vesaire. Artık bu türlü bir pazarlık sürecinde değiliz değil mi?
Hayır, katiyen. Biz hepimiz ortak bir medeniyetin çocuklarıyız, tıpkı vatanın evlatlarıyız, tıpkı bayrağın altında yaşayan insanlarız. Esas meselemiz Türkiye’de birliği dirliği sağlamak ve bu bölgesel koşullar altında Türkiye’nin iç cephesini tahkim etmektir.
Bize bu kadar fatura ödeten, on binlerce insanımızın ölmesine, bu kadar büyük yılları kaybetmemize neden olan bu sorunun ortadan kaldırılması için anahtar; Kürt’ün onurunu, Türk’ün gururunu koruyacak tahlilleri ortaya koymaktır.
Kürt’ün onuru derken şunu kastediyorum. Her bir vatandaşımızın hakikaten eşit yurttaşlık temelinde, kendisine bir ayrımcılık yapılmadığını hissettiği bir iklimin oluşturulmasıdır. Öte taraftan Türklerin de hiçbir halde “Gizli saklı bir pazarlık yapılıyor, bir şeyler alınıyor, bir şeyler veriliyor. Burada bizim de anlamadığımız birtakım işler dönüyor” manasında bir tereddüt içerisinde olmamaları sağlanmalıdır. Süreç halkımızın ve siyasetin murakabesinde şeffaf bir biçimde yürütülmektedir.
TBMM Başkanı olarak özellikle siyasetçilerimizden ricam şudur. Herkes, yüz kez düşünüp bir konuşsun. Konuşmak kolaydır. Ağızdan çıkan kelamı geri almak zordur. Önemli olan güzel bir iş yapmak. Türkiye’nin on yıllar boyunca devam eden terör sıkıntısını bitirerek önümüzdeki periyoda gençlerimize, torunlarımıza, gelecek jenerasyonlara rahat edeceği bir Türkiye’yi bırakmaktır. Türkiye’nin artık terör diye bir sıkıntısı olmamalıdır.
(HABER MERKEZİ)
