Gidion’un Düğümü, prömiyerini Müze Gazhane’de yaptı

Johnna Adams’ın kaleme aldığı, Ersin Umulu’nun yönettiği ‘Gidion’un Düğümü’ oyunu, birinci temsiliyle Müze Gazhane’de seyirciyle buluştu.
Oyun, toplumsal medyanın yarattığı toplumsal baskı ve şiddeti ele alırken, eğitim sistemini eleştiriyor.
ÖDÜLLÜ ESER
“Amerikan Eleştirmenler Birliği Ödülü” ile “Çağdaş Amerikan Tiyatrosu Şenliği’nde (CATF) “Seyirci Ödülü” alan yapıtta, Özge Özder ve Özgür Kaymak rol alıyor.
Anadolu Ajansına konuşan direktör Ersin Umulu, oyuna ait bahsin, Chicago’nun lüks bir banliyösündeki devlet okulunda geçtiğini söyledi.
‘ÇOĞU VAKİT GERGİNLİĞİN HAKİM OLDUĞU GÜÇLÜ BİR OYUN’
Eserin, öğretmen-veli görüşmesi üzerine kurgulandığını vurgulayan Umulu, “Oyun ismini, ‘Gordion’un Düğümü’ efsanesinden almaktadır. Efsaneye nazaran kimsenin bir türlü çözemediği Gordion’un Düğümü’nü Büyük İskender kılıcıyla keserek çözer. Ancak gerçek hayattaki düğümler bu türlü değildir. Oyunumuz, hayatta karşılaştığımız düğümlerin basitçe ikiye bölünemeyeceğini fark etmeye davet ediyor” dedi.
Yönetmen Umulu, oyunun olay örgüsünün bir labirent üzere işlendiğinin altını çizerek, “Oyunda durumu çözmeye yönelik her teşebbüs, daha güçlü bir düğümle sonuçlanıyor. Aşk, akran zorbalığı, öfke, korkaklık, sorumluluk, masumiyet, söz özgürlüğü ve şiddet üzere hayatın tam ortasındaki hususlar, oyunun temel gündemini oluşturuyor. Gidion’un Düğümü, birçok vakit rahatsız edici, gerginliğin hakim olduğu güçlü bir oyun. Oyun boyunca çocukların tabiatı gereği günahsız olmadıkları, tam bilakis çok acımasız olabilecekleri lakin birebir vakitte fizikî ve duygusal şiddete maruz kalabilecekleri üzere ağır bahislerle da yüzleşiyoruz” diye konuştu.
Umulu, oyunda farklı aktörlerin ön plana çıktığını lisana getirerek, şunları aktardı:
“Gidion’un Düğümü, öğretmenler, çocuklar ve toplumsal medya münasebeti, ebeveyn-çocuk bağlantıları üzere hususları odağını alıyor. Oyun, oğlu intihar eden bir annenin bu olaydan öğretmeni suçlamasıyla başlıyor. Burada öğretmenin sorumluluğunun nerede başlayıp bittiğini düşünmeye başlarız. Tıpkı vakitte çocukların kendi iç dünyaları da bir sorun olarak oyunda ele alınıyor. Oyunun ilerleyen anlarında ise intihar eden kahramanımız Gidion’un babasının kayıp, annesinin de aslında oğlunu berbat yetiştirdiğine şahitlik ederiz. Oyun, ‘Ebeyenler çocuklarını yetiştirme ödevlerini ne kadar yeterli yapabiliyor?’ üzere kıymetli bir soruyu düşünmemizi istiyor.”
‘SEYİRCİYİ HEM DÜŞÜNDÜRECEK HEM KONUŞTURACAK’
Oyunun, bir tahlilden çok, var olan tansiyon ve sorunları gündeme getirmek istediğini vurgulayan Umulu, “Kahramanımız Gidion’un intiharının asıl nedeni, yazdığı bir kompozisyondur. Bu, tonu epey sert bir metindir ve toplumsal medyada paylaşılmasıyla birlikte okulda hayli büyük sorunlara neden olur. Okul yönetimi Gidion’a yazdıklarından ötürü bir ceza verir. Burada Gidion’un da çok da günahsız olmadığını anlamaya başlarız. Kahramanımıza odaklanırken de onun eksik babalık ve makus annelikle birlikte bu halde olduğunu görmeye başlarız. Oyun bize kimsenin sahiden temiz olmadığını, herkesin bu öyküdeki düğümlerin bir kesimi olduğunu anlatmaktadır.” sözlerini kullandı.
‘KARAR VERMEKTEN ÇOK, YÜZLEŞMEYE ÇAĞIRIYOR’
Ersin Umulu, yapıtın seyirciyi hem düşündüreceğini hem de konuşturacağını belirterek, “Oyun boyunca, iki bayan kahramanımızın yaşadığı kayıpla başa çıkma biçimlerini ve buna eşlik eden suçluluk hislerini görme fırsatımız olacak. Gidion, öğretmene nazaran hasta ve sapkın, anne için ise ileride çok düzgün müellif olacak bir potansiyele sahiptir. O, bir sanat dehası mı yoksa sosyopat bir karakter midir? Oyun bizleri var olan düğümlerle ilgili bir karar vermekten çok, problemin karmaşık boyutuyla yüzleşmeye çağırıyor” biçiminde konuştu.
Hatice Yurtduru’nun dramaturg olarak yer aldığı yapıtın müziklerinde Barış Manisa imzası var.
(ANADOLU AJANSI)