Almanya’nın Köln kentinde Şubat 2024’te kurulan QAD-Barış Araştırmaları Derneği’nin kurduğu “Qad-Barış Meydanı” web sitesi dün yayına başladı. Yaklaşık dokuz yıldır Edirne Cezaevi’nde tutuklu bulunan HDP eski Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş’ın da bir yazısı yayınlamdı. Yazıyla birlikte Demirtaş’ın yeni bir fotoğrafı da paylaşıldı.
Web sitesi, yaklaşık dokuz yıldır tutuklu bulunan HDP’nin eski Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş’ın, “Haydi Meydana” makalesi ile dün yayın hayatına başladı.
Demirtaş’ın yazısından bir kısım şöyle:
“Hiç kimse, savaşın ve yıkımın acısıyla hayatları sarsılmış coğrafyaların insanları kadar bedelini bilemez “BARIŞ”ın. Onlar için “barış” sözü, ismi bile söylendiğinde hüzünlü bir sevinç hissettirir. Bir Norveçli ile bir Suriyelinin, bir İsveçli ile Afganın, ya da bir Danimarkalı ile Kürdistanlının barış sözcüğünü duyduklarında hislerinin tıpkı olması mümkün mü?
Kimin neye gereksinimi varsa, neyi eksikse, en çok onu arar. Tıpkı bizim en çok barışı aradığımız üzere, savaşın acısını yaşayan her halkın gördüğü düş barıştır. Lakin gelin görün ki, birçok vakit bu düşümüz kabuslarla, karabasanlarla bölünür, kan ter içinde kalır ne memnun bir sabaha uyanabiliriz ne de gece huzur içinde uyuyabiliriz. Sosyoloji biliminin öncülerinden olarak kabul edilen İbn-i Haldun’a atfedilen “coğrafya kaderdir” diye bir kelam vardır hani. Bizim topraklarımızdaysa coğrafya üzüntüdür birebir vakitte.
Uzun yıllardır tasamızı bitirecek, onu sevince dönüştürecek barışı arayıp duruyoruz. Hiç kimse barışı savaşı başlattığı kadar kolay başlatamıyor. Zira savaş bir defa başladıktan kısa bir mühlet sonra o kadar çok etken ve çıkar kümesi dahil oluyor ki savaşa, savaş artık sizin savaşınız olmaktan çıkabiliyor. İşte bu nedenle, sizin olmayan savaşın size ilişkin olmayan barışını kurmakta da zorlanıyorsunuz. Savaşı yürütenler nasıl ki askeri taktiklerini; lojistik, istihbarat, diplomasi, ittifak yahut propagandalarını sabırla ve titizlikle yürütüyorlarsa, barışı arayanlar da birebir sabır ve titizlikle barışın taktiklerini; lojistik, diplomasi, ittifak yahut propagandasını yürütemezlerse başarılı olamazlar. Gerçekten barışı istemek, yalnızca talep etmek hiçbir yerde hiçbir vakit barışın sağlanması için kâfi olmamıştır.
Biz barışı istiyor, talep ediyor, arzuluyoruz. Lakin bunun kâfi olmadığını bildiğimiz için nefesimizin yettiği her yerde barışın inşası için çalışmaya devam ediyoruz. QAD Barış Araştırmaları Derneği, işte bu uğraşın bir modülü olarak ortaya çıktı. Yurt dışında yaşamak ve çalışmak durumunda kalan, lakin barış için uğraşa devam eden akademisyenlerin, araştırmacıların ve aktivistlerin emeğiyle Köln’de kuruldu. Şartların oluştuğu birinci fırsatta ülkeye taşınmak üzere şimdilik mecburen yurt dışından barışa katkı sunacak. Büyük bir tesadüfle, tam da Türkiye’de yeni bir barış sürecinin orta yerinde çalışmalarına başlayan QAD’ın önünde önemli sorumluluklar olacak. Esasen QAD’ın gönüllüleri de bunun farkında olarak ellerini taşın altına koydular.
Her şeyden evvel şunun farkındayız: Silahların devre dışı kalması barışın yalnızca birinci basamağıdır. Literatürde bu duruma ‘negatif barış’ denilse de, ben ‘siyasal barış’ demeyi tercih ediyorum. Bunun akabinde, tüm çatışma potansiyellerinin ortadan kaldırılacağı müspet barışı (toplumsal barışı) inşa süreci başlayacak, başlamalıdır. Silaha hükmetme gücümüz olmadığından, negatif barış evresinde karar verici olamasak da, bu etabın onurlu bir mutabakatla tamamlanması ve olumlu barışın inşa sürecinin önünü açacak halde gerçekleşmesi için çaba ediyoruz. Ama asıl işimiz, temel sorumluluğumuz sonrasına ilişkindir. Zira barışın adil, kalıcı ve sorun çözücü olabilmesi için asıl olarak sonraki etapta, yani silahlar bırakıldıktan sonraki devirde yapılacaklar değerli ve belirleyicidir. İnsan haklarına, kurumsal bir demokrasiye, temel hak ve özgürlüklere, iktisatta adil paylaşıma dayalı bir sistem, bir idare yahut rejim kurulamazsa şayet, barışın bağlı olduğu pamuk ipliği illaki bir yerlerden kopar.
QAD ile temel maksadımız, barışın tüm etaplarının arşivini, kuramını ve kurumlarını oluşturmaya dönük özgür bir tartışma ortamı yaratmaktır. QAD’da söz edilecek her niyet sadece üniversal temel prensiplerle sınırlanabilir; bunun dışında hiçbir hudut koymadan, özgür ve eleştirel niyetlerle, yeni fikirlerle ve tekliflerle halkımızın onurlu barışına hizmet etmeye çalışacağız. Tahminen başarabilirsek ve şartlarını oluşturabilirsek, QAD’ı ülkede bir niyet kuruluşuna dönüştürmeyi de tartışıyoruz ve tartışacağız. Elbette tüm inisiyatif, özgür tartışma ortamı yaratmakla sorumlu QAD idaresindedir.
Öncelikle, enine uzunluğuna tartışıp toplumsal barış için bir yol haritası çıkarmak durumundayız. Sonuçta şunu çok güzel biliyoruz ki, silahlar devre dışı kalınca demokrasiye zaten geçiş diye bir şey olmayacak. Bunun için, önümüzde şiddetli ve uzun bir çaba süreci olacak. Demokrasiyi öncelikle kendi içimizde bir kültüre dönüştürme çalışmalarından başlayarak toplumsallaştırmaya yönelik her çeşit çalışmayı cesurca tartışmak zorundayız. Tahminen de işe, iğneyi kendimize batırarak başlamalıyız: Biz gerçek birer demokrat olmadan, kurumlarımız demokrasinin işlediği sivil merkezlere dönüşmeden, neyi, kimi, nasıl değiştirebiliriz ki? Adalete, eşitliğe, özgürlüklere dayanmayan ve direkt demokrasiye en yakın modelleri inşa etmeden barışı kalıcı hale nasıl getirebiliriz ki? Ve elbette özgürce tartışmadan, konuşmadan, araştırmadan bu soruların cevaplarını nasıl bulabiliriz ki?”
(ALINTI)
